Rejected POem #1

An pagrogon
kan mga burak
nin santol

sarong signos
nin paaboton na pagtugpa
nin mga urog-udog
sa daga.

Sarong pangapodan
nin pagtingkalag
sa kalangitan

asin giraray na pagnawnaw
sa tubig kan
biko-bikong salog.

Ta dai ta aram
baka sarong banggi
magimata nalang kitang
dai na nag-eerok
an mga bituon sa kalangitan.

(1-27-11)

Hindi sapat ang ilusyon

(-para kay Sigmund)

Wala nang talab
ang bawat indayog
ng mga sagradong kamay.

Wala nang alab
ang mga kandila
na hinihihipan ng malaunos
na pagkadalita.

Naghihimulmol na
ang sotana, napupunit na
ng sinag ang dati'y makakapal
na kurtina na kinulayan na ng alabok.

Wala nang bisa
ang mga matatandang dasal
bagkus hinahalina na
ang mga maligno't aswang.

Maikli na
ang manto, lumaki na
ang birhen dahil sa malimit na
pag-iyak ng kisame.

Namamaos na
ang maladiyos na tinig
na nabarahan na ng nikotin at tar.

Inaamag na
ang ostiya, luray-luray na
ang corpus, mainam nang irasyon
sa matatandang deboto.

Inaanay na ang krus,
kumakalas na ang mga pako
mula sa mga banal na sugat,
kumakalat na ang tetano.

Pinapasok na
ng kiti-kiti ang agwa bendita.

Nililimak na
ng mga heganteng lamok
ang mga deboto.

Sabay bulong ng sakristan
sa namamanghang pari:

“Father. hindi na sapat
ang ilusyon.”


12-02-10

K-ismo

Napiyok

si turaok

kan texas ming manok –



nagbaratokan

si mga ayam



nagkurutatan

si mga manok ming ataman.



09-30-10

Emperador

Nadakop ni mama su saray kong Emperador
na nakasuksok sa ruruskat kong durabox.

Makulog.

Dai niya man ngani ako piglatob
siring dai man pigbanog.

Giraray,
makulog.

Ta dai man lang kaya siya
nagdangog. Garo ako nabungog.

Giraray,
biyong makulog.

Dai niya man lamang kaya
pigdangog su mga urog-udog,
kan mga nakaaging bangguing:

maliwanagon na marhay an bulan.


08-21-10
- ben

Santol

Mayo na nin hamis
an tulang
na sakong ugom
sa laog nin anom na oras.

Sa kada segundong
minaagi, biyong nag-iisog an pait
na pirit nagwawarak hasta
sa kapuru-puruhi kan sakong ngabil –

pighahamil an sakong daghan
nin mga dai mga mauntok na pangiturugan
mantang pigpapano an sakong payo
nin nagsusurupay na rekwerdo
nin dai matapus-tapos na agi-agi.

Sabot ko,
uminabot na an panahon,

kaipuhan nang iluwa
an tulang
bago pa man halunon kaini
an mga huring kurubkutob
asin simuton an natatadang hamis
sa sakong ngabil. –

giraray hilom,
an huring paglaom na ini
giraray matambo,
ipapadagos an hamis
na minsan ihineras kaini sako.

(dahil ki Tin)
7-25-10

Di na muling magsusulat pa ng malulungkot na tula...

Di na muling magsusulat pa ng malulungkot na tula –
lalo na yung mga tipong nakakalula
yung bang nakakatunaw ng kandila
yun bang nakakapilipit pa ng dila.

“Ewan ko ba kung ba't ganito ang buhay?”
Yun, yung mga tipong ganun ba
siguro'y kelangan tigilan ko na
napapansin ko kaseng para pangmatanda na.

Try ko na rin sigurong maging makata
yun bang may ritmo't may tugma
tsaka amoy rosas na mga salita,
pero metro tiyak na walang-wala.

Pag-ibig siguro'y iiwasan ko na
nang di na bumalik ang mga limot ko na
at ang aking lililukin ang mga kaligayahan
nang di mabahiran ng mga karahasan.

Lahat na siguro'y babaguhin ko
wag na wag lang siguro ang inspirasyon ko
na sana binabasa ang obrang ito
masaya't nakangiti sa bago kong ritmo.

Kaligayahan para sa'yo o aking iniibig
nawa'y taglay mo parin ngiting kaibig-ibig
at wala nang pangamba di na 'ko mamimilit
tapos na pagdidilig tinapos ko nang pilit.

Ako'y masaya kung ika'y masaya
alam mo naman iyan din ang aking nasa,
wag lang kalilimutan na ako pari'y kaibigan
naghihintay lang dyan kung saan na iyong lapitan.

Ay, binali ang pangako na akin palang inusal
patawad sa lahat yan ang aking dasal
at kung magkaganun man na hindi ako patawarin
malulungkot na tula'y ipapatuloy ko parin.

Wala man daw saysay itong habag kong tula
na sa mga kritiko't manunula'y animo'y isang bula
dahil daw sa metapora't ayroniya'y dukhang-dukha
walang puwang sa literatura't mga pamumuna.






Pakialam ba nila, ito kaya'y aking tula
awtentikong manepistasyon ng aking mahabang dula,
ng bigong pag-ibig na pinilantik ng dila
sumasayaw, umaawit sa saliw ng diwa.

Panalangin ko O J* bugtong ay batid mo na
nang di na mabagabag ang iyong kaluluwa
unang yugto ng berso ay tinapos ko na
para sayong lubos kaligayahan at ...)***



-shi san
07/22/10

kay Sisyphus...

pareho nating ginapos

ang kamatayan

sa ating mga palad,

at ngayon - kailanma'y

wala nang lilisan.

-ben